Բարեխօսութեամբ. Կոմիտասեան Պատարագ

Բարեխօսութեամբ Մօր քոյ եւ Կուսին՝ ընկա՛լ զաղաչանս քոց պաշտօնէից:
Որ գերագոյն քան զերկինս պայծառացուցեր սուրբ զԵկեղեցի արեամբ քո, Քրիստոս.
եւ ըստ երկնայնոցն կարգեցեր ի սմա զդասս առաքելոց եւ մարգարէից, սուրբ վարդապետաց: Այսօր ժողովեալ դասք քահանայից, սարկաւագաց, դպրաց եւ կղերիկոսաց,
խունկ մատուցանեմք առաջի քո, Տէր, յօրինակ ըստ հնումն Զաքարիա:
Ընկա՛լ առ ի մէնջ զխնկանուէր մաղթանս, որպէս զպատարագն Աբելի, զՆոյի եւ զԱբրահամու: Բարեխօսութեամբ վերին քո զօրաց՝ միշտ անշարժ պահեա՛ զԱթոռ Հայկազնեայց:

 


Կատարում է <<Հովեր>> երգչախումբը:
Մշակումը` Կոմիտաս վարդապետի:
Երգվում է Սուրբ Պատարագի ժամանակ` Աշխարհգալոցին, երբ պատարագիչ հոգևորականը թափորով իջնում է Սուրբ Խորանից և անցնում Եկեղեցում հավաքված հավատացյալների միջով. սա Քրիստոսի աշխարհ գալու խորհուրդն ունի:

Հոգի Աստուծոյ. Կոմիտասյան Պատարագ

Հոգի Աստուծոյ,
որ զփառակցի քո զխորհուրդ
իջեալ ի յերկնից կատարես ի ձեռս մեր:
Հեղմամբ արեան սորա, աղաչեմք զքեզ,
հանգո զհոգիս մեր ննջեցելոցն:



Հատված Սուրբ Պատարագից:
Կատարում է Հովեր երգչախումբը:

Ով պարտիզպան

Ով պարտիզպան, ասա ո՞ւր տարան զՅիսուս միածինն, որ կարծեմ թե դու ես նըման:
Մի' լար դու ո'վ կին, ես եմ կենդանին, եկ և տես զտեղին, զոր խոցեաց ազգն իսրայելին:
Մի' լար ցաւագին, հարեաւ կենդանին, մեռեալն ի խաչին զոր աստէն գերեզման եդին:
Մի' լար Մարիամ, Մագդաղենացի, ես եմ Միածինն որ յարեայ ի գերեզմանէն:
Դարձի՞ր և գնա, առ սուրբ Տիրուհին, աւետիս նըմա' թէ տեսի ես զքո Որդին:



Կատարում է Իզաբել Բայրագդարյանը:
Սուրբ Հարության մեղեդի:
Երգվում է Սուրբ Պատարագի ժամանակ:

Տէր ողորմեա

Տէր, ողորմեա՛. Տէր, ողորմեա՛.
Տէր, ողորմեա՛. Տէր, ողորմեա՛.

Ամենասուրբ Երրորդութիւն,
Տո՛ւր աշխարհիս խաղաղութիւն:

Եւ հիւանդաց բժշկութիւն,
Ննջեցելոց արքայութիւն:

Արի՛ Աստուած հարցն մերոց,
Որ ապավենդ ես նեղելոց:

Հա՛ս յօգնութիւն ծառայից քոց
Լեր օգնական ազգիս Հայոց:

Տէր, ողորմեա՛. Տէր, ողորմեա՛.
Շնորհիւ աւուրս մեզ ողորմեա:


Կատարում է Սևանի Վազգենյան Դպրանոցի <Լուսավորիչ> երգչախումբը:
Սուրբ Պատարագի մաս է կազմում և երգվում է Սուրբ Հաղորդությունից առաջ:
Երգը նախապես ցասման ժամի մաս է կազմել, որը կատարվել է բնական աղետների և թշնամիների հարձակումների ժամանակ: Սիմեոն Ա Երևանցի կաթողիկոսը (18-րդ դար) այն հավելել է Սուրբ Պատարագի մեջ: